Κυριακή 25 Απριλίου 2010

Περί πολιτικής και αερίων

ΕΥΘΥΜΟΓΡΑΦΗΜΑ

Περί πολιτικής και αερίων


Έργο Ben Goossens


Γράφει ο Σταύρος Τραγάρας

Η οικονομία της Ελλάδας παρουσιάζεται σαν μια τεράστια φούσκα, που έσκασε. Φούσκα η οικονομία, φούσκα τα λόγια των πολιτικών, φούσκα η αξιοπιστία μας, φούσκα η αξιοπρέπειά μας, φούσκα όλα. Φούσκα και αέρας κοπανιστός. Αέρας που όζει. Σαν πόρδος. Όλα ήταν μια τεράστια κλανιά, που ξέφυγε και ασθένησε την ατμόσφαιρα. Μέσα από αυτό το οσμηρό πρίσμα θα μου επιτρέψετε να ερμηνεύσω την τρέχουσα οικονομική κατάσταση, σε γλώσσα Λημνιακή.
* Πώς φτάσαμε ως εδώ; Κλάσε ο ένας κλάσε ο άλλος ρίχκιε ο πόρδος ο μεγάλος.
* Μα τι πολιτική εφαρμοζόταν τόσα χρόνια; Ξαμπουλ’τή και αμολ’σά και αμολαροπορδιά.
* Το κάθε πολιτικό κόμμα λέει ότι πρώτο αυτό είχε διαβλέψει τον κίνδυνο και είχε προειδοποιήσει. Πρωτομυρστής, πρωτοκλαστής.
* Μα θυμάστε τις Ολυμπιάδες και την ισχυρή Ελλάδα του Σημίτη; Όποιος καυκιέται το μπόρδο τ’, τον πιν’ ο ίδιος.
* Μα κι εμείς οι πολίτες καυχόμαστε. Όποιος πολυκαυκιέται κλαζμένος νογιέται.
* Κι ο Καραμανλής με το ύφος του Καίσαρα, τι έκανε έξι χρόνια; Είχε αράξ τν αρίδα τ’ και πορδάρζεν.
* Θυμάστε πόσο σίγουρος και δυνατός φαινόταν ιδίως στην αρχή; Έκλανε και έφεγνε το χώμα απ’ το κοβναρούδ’.
* Σχεδόν μέχρι τέλους ηθοποιός, κανείς δεν είχε πάρει χαμπάρι τι γινόταν. Ζγομλοπόφσκαρος και ζγομλοκλάναρος.
* Κι όμως έχουν το θράσος να μιλούν ακόμα και να λένε πως δεν φταίνε. Δε γκλάσαν, μον κάμαν μπουρτ.
* Και τα δυο κόμματα έκαναν τον χουβαρδά και τον άρχοντα με τα δάνεια. Είπα σου κυρά μ’ να κλαν’ς αλλά μη ντο παρακάν’ς (Ούτε να το παραχέγ’ς).
* Πώς φέρθηκαν έτσι οι πολιτικοί, πώς εξηγείται αυτό; Ο χαδεμένος παπάς και μες στν αγκλησά κλαν’. Κι ο παραχαδεμένος χεζ κιόλα.
* Τόσα χρόνια οι πολίτες κοιμόμαστε; Ο κοιμζμένος χρωστά στο ξυπνητό πέντε κλανιές.
* Είναι να τρελαίνεσαι, δεν κρύβονται σε μια τρύπα οι πολιτικοί των δύο κομμάτων, αλλά βγαίνουν αγέρωχοι στην τηλεόραση και προτείνουν λύσεις. Δεν έκλασε και ν’ αντραπεί, μον έκλασε και γέλασε.
* Μα και τα άλλα κόμματα, το μακρύ τους και το κοντό τους. Καθένας ντ μπορδιά τ’ τ’ νομίζ’ μοσκοκύδωνο.
* Υπήρχαν εναλλακτικές λύσεις; Ποιες οι διαφορές στις πολιτικές; Πόρδος χοχλακ’στός, στλομαχός, αρωματ’ζμένος, μπάχαρος, αθεν’στός, χόχλος, ανεβερστός, βροντολόγος, ζγομλός, παραπονιάρς, αψόπορδος, βογ’στός, ξατμιστός, παφλαστός, ξεθμαζμένος, πετναχτός, ποσφνιστός, ποφσκωτός, πτακωτός, τσκνιστός, φσκωτός, νιαγδιστός, κλπ.
* Ο λαός είχε τόσες προσδοκίες από την κυβέρνηση… Άκσε λόγο κι ήπιε πόρδο.
* Θα πείτε τι να κάνουν κι αυτοί, βρήκαν πέλαγο. Δε σε δέρνω για τον τωρνό τον πόρδο, αλλά για τον πολιωρνό.
* Τόσα ταξίδια του πρωθυπουργού και καταλήξαμε στη ξεφτίλα του ΔΝΤ. Πεσφίχτκε, πεσφίχτκε, έρξε ένα πορδέλ’.
* Τι θα μας πει το ΔΝΤ; Θα στν εφαρμόσω και θα κλαγ’ς (την πολιτική).
* Μαύρη δυστυχία περιμένει τους Έλληνες. Η πορδιά άμα δε βρωμίσ’ δεν αξίζ’.
* Τι να πουν τώρα οι πολίτες; Κι αν το πεις κι αν δεν το πεις, έχω μια πορδή να πιεις. Και Πγήκαμ, πγήκαμ.
* Και τώρα τι γίνεται; Έκλασε η νυφ σκόλασε ο γάμος.Τον ήπιε ο γαμπρός.
Ζητώ συγγνώμην, που διά μίαν ακόμη φοράν χρησιμοποιώ ποταπόν λεξιλόγιον. Εγώ επιθυμώ να γράφω εις την καθαρεύουσαν. Η αδυναμία αποφυγής των κακοήχων και κακοήθων Λημνιακών λέξεων οφείλεται εις την επιμονήν του κ. Κότσαλη, εκδότου της εφημερίδος "ΛΗΜΝΟΣ" να γράφω εις τα Λημνιά.