Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

Αψόμαγκες και κουραδόμαγκες

ΕΥΘΥΜΟΓΡΑΦΗΜΑ


Γράφει ο Σταύρος Τραγάρας

Η δήλωση του υπουργού Επικρατείας κ. Παμπούκη, ότι η προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης ήταν μια πολιτική μαγκιά του πρωθυπουργού, δημιούργησε μεγάλη εντύπωση. Αυτή η ιδιότης του πρωθυπουργού, ως πολιτικού μάγκα, δεν ήταν ευρέως γνωστή. Πριν λίγο καιρό το περιοδικό Foreign Policy κατέταξε για το 2010 τον κ. πρωθυπουργό στη λίστα με τους 100 πλέον σκεπτόμενους ανθρώπους του πλανήτη (global thinkers). Μερικοί, κακόβουλοι βέβαια, εχθροί της εθνικής σοσιαλιστικής και αναμορφωτικής κυβέρνησής μας, το είχαν ειρωνευθεί και είπαν ότι η γελοιότης πρέπει να έχει και κάποια όρια και ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση η λέξη σκεπτόμενος σε παραπέμπει στο διάσημο άγαλμα του Ροντέν, το οποίο ήταν μέρος του συνολικού ατελείωτου έργου του «η πύλη της κόλασης» , εμπνευσμένο από την «θεία κωμωδία» του Δάντη και επηρρεασμένο από «τα άνθη του κακού», του Μποντλαίρ. Τώρα πάλι δημιούργησαν θέμα με τη λέξη «μαγκιά». Γι’ αυτό θα ήθελα να αναλύσω εν τάχει το ζήτημα, παρ’ όλο που τα χαρίσματα του κ. πρωθυπουργού μας γεμίζουν υπερηφάνεια ως Έλληνες. «Ο τσούτσοζεμ ο τζένιος / που έναι κρεμεζένιος».
Η λέξη μάγκας έχει πολλές σημασίες, από τον ψιλοκακοποιό, έως τον έξυπνο, τον ευέλικτο, τον καταφερτζή, τον κιμπάρη, τον χουβαρδά, το γλεντζέ, τον παλικαρά, τον ικανό, κλπ. Υπάρχει βέβαια και ο κίβδηλος μάγκας, γνωστός ως τζάμπα μάγκας, ψευτόμαγκας, ή κουραδόμαγκας. Γι’ αυτόν στη Λήμνο υπάρχει μια πληθώρα ονομάτων, όπως, πορδόμαγκας, κωλόμαγκας, κλανόμαγκας, σκατόμαγκας, χεζόμαγκας, τσλόμαγκας, μοσκόμαγκας, αφρόμαγκας, αχλαδόμαγκας, φτνόμαγκας, γαζοζόμαγκας, γιαπρακόμαγκας, καβαλ’νόμαγκας, κοτσλόμαγκας, κουκβαγόμαγκας, λουκμόμαγκας, ζντγιανόμαγκας, ψωλόμαγκας, τσουτσλόμαγκας, αρχιδόμαγκας, πουστόμαγκας, μπνεδόμαγκας, μσόμαγκας, ξνόμαγκας, κοτσλιτόμαγκας, κλπ. Ο κανονικός μάγκας μπορεί να λέγεται κιμπαρόμαγκας, μορφόμαγκας, ή μάγκας – μάγκας, ενώ ο πολύ σκληρός, αγριγιόμαγκας, αχ’νόμαγκας, σκ’λόμαγκας, μάγκας νταγής, ζντερόμαγκας, μάγκας καραζαφτλής, αρμυρόμαγκας, αψόμαγκας, κλπ.
Τώρα, σε ποια κατηγορία θα κατέτασσε κάποιος τον κ. πρωθυπουργό, εξαρτάται από τον καθένα. Σίγουρα δεν μπορεί να πει κάποιος τη φράση, που λένε οι άθλιοι βωμολόχοι Λημνιοί «μαγκιά κλανιά και κώλο φινιστρίν’» διότι «ούλος ο σιν’σιλές παπ προσπάπ τρυπά το ντοίχο» και «μόνε ασερεν’κοί γαδάρ γλυτώσαν απ’ τα μπροστνά τς». Καθώς είναι και ψηλό παιδί, μπορεί να καμαρώνεται και να τραγουδεί: «Η τσουτσλή μου η κοντύλω / που βιγλίζ από τα ψήλω / δε μπορεί να σκυψ να δγει / ξεσταφνίσκε να …βαρεί». Αυτή η κληρονομική αρρενωπή εικόνα βέβαια κάπως σκιάστηκε από τις φωτογραφίες του κ. πρωθυπουργού και του κ. Δρούτσα, τότε που έτρεξαν στον γύρο της Αθήνας, με τα κολλητά κολάν, αλλά απ’ τη μια το όνομα του κ. πρωθυπουργού, απ’ την άλλη το όνομα του κ. Δρούτσα που κάνει ρίμα με μια λέξη που τελειώνει σε –ούτσα, εννοώ την «κούτσα», όπως λέμε πάει «κούτσα – κούτσα», όχι γιατί είναι κουτσός, αλλά κουτσαβάκης, δηλαδή μάγκας, επανέφεραν τη φήμη στη θέση της. Πληροφορίες πάντως ήθελαν τον κ. Νταβούτογλου να στρίβει το μουστάκι του μόλις είδε τις φωτογραφίες.
Δείγματα μαγκιάς έχει δείξει πάντως από παλιά ο κ. πρωθυπουργός με το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας που χορεύει. Παρ’ όλο που κάποιος Λημνιός αμόρφωτος εννοείται, μόλις τον είδε είπε: «Μπρε τι τς Ευδοκίας με λες; Τούτο εδιέτς που τσακοπδά έναι το ζεμπέκ’κο τ’ παλιοπέτερνα και τ’ κούρνου που ετοιμάζεται να κλασ’».
Ο συχωρεμένος Μανόλης Ρασούλης έλεγε «οι μάγκες δεν υπάρχουν πια / τους πάτησε το τραίνο», όμως υπάρχουν μάγκες που τους πάτησε το ποδήλατο, όπως τον κ. πρωθυπουργό. Θα πείτε, ένα ατύχημα μπορεί να συμβεί στον καθένα, όπως λέει και το λαϊκό λημνιακό άσμα: «Ο Φώταρος απ’ το Πορπούλ / κούρευε το μαλλί τ’ / κι κατά λάθος έκοψε / τν άκριγια απ’ τ’ τσουτσλή τ’». Η γνώμη μας είναι ότι δεν πρέπει να μετριασθούν τα κολακευτικά λόγια προς τον κ. πρωθυπουργό, γιατί αυτά του δίνουν την όρεξη να συνεχίσει το εθνοσωτήριο έργο του. «Το ραβδί μου το ραβδέλ’ / γίν’κε σα ντο κοντοστέλ’ / σα κοντάρ και σα στειλιάρ / σα ντο τρίτο το ποδάρ». Πάντα βέβαια θα υπάρχουν οι… εχθροί, που θα του λένε: «Μάγκα καυκιές μας γέμοσες / μας φούσκωσες αγέρα / γι’ αυτό κι εμείς σε κλάσαμε / και πήγαινε σαπέρα».
Αγαπητοί αναγνώστες, γεια χαραντάν.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

'magkia klania kai kolos finistrini' .....top!

Ανώνυμος είπε...

Σχετικά είναι και τα παρακάτω Λημνιά ρητά: "όψμος μάγκας ο τάδε με τσ'τζαμπανάρες" ή το πιο λόγιο "μάγκας τελευταίας εσοδείας" (σοδιάς δηλ., μάγκας δηλ. μετά τον τελευταίο ανασχηματισμό, ή "αυτός είναι μάγκας όχ' λόγια πουρδουκλιεκ' μεσ' τσ' καφενέδες ..."
Γ.Τ. ο κιρνιδιωτ'ς

Σταύρος Τραγάρας είπε...

Φίλε ανώνυμε ευχαριστώ, προχωρούμε ακάθεκτοι.
Γιώργη πολύ μου άρεσαν τα Ατσκιωτκοκρηνιδιώτικα ρητά. Να είσαι καλά. Ο συχωρεμένος ο Θανάσης Μπατάλης φώναζε όταν μεθούσε: "Είμαι μάγκας και ασλάν'" (###ασλάν'=τουρκιστί, λιοντάρι). Κάποιος του φώναξε,πρρρρ. Και τότε ο Θανάσης είπε: "Κι εσείς είσαστε μπεζουλόμαγκες και ασλάν'δες" (*** ασλάνης=το βρωμόδεντρο, που φυτρώνει παντού, κυρίως στα εγκαταλειμένα οικόπεδα).