ΕΥΘΥΜΟΓΡΑΦΗΜΑ
Γράφει ο Σταύρος Τραγάρας
Μετά σχεδόν από μια εβδομάδα άγονων συζητήσεων, προέκυψε τελικά η πολυαναμενόμενη κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Η Ελλάδα ξαναγέμισε με εθνική υπερηφάνεια, και όλη η υφήλιος…ανακουφίστηκε, αφού υπήρχε κίνδυνος να καταρρεύσει η παγκόσμιος οικονομία. Οι Έλληνες έμπλεοι θερμών συναισθημάτων που η χώρα μας έγινε για μια ακόμα φορά η αιτία να σωθεί η οικουμένη, γιορτάζουν και τραγουδούν. Οι Λημνιοί ενώνουν τη φωνή τους με τη φωνή όλης της γης και αφιερώνουν ένα τραγουδάκι – ύμνο στην νέα κυβέρνηση, στα λημνιά.
Σήμιρα καλά γινν'τούρια
στου λεχδέλ' του κακαβάν'
που η ντόσεν' ουμουρφάδατ'
ξιπιρνά κι τ' Φρανγκενστάν'.
Εν μουγάλου σαν ιλέφας
αργουκίν’του σα ντου μλαρ
ώσαμε να σκώσ’ του ένα
θα βρουμά τ’ άλλο πουδάρ.
Ξιφτρουμένα πα στου ζβέρκλου τ’
τρίγια εχ’ τα κιφαλούδγια
χειρουπόδαρα ντουζίνες
κι ως κατό κουλουμερούδγια.
Του χουρκό του χασιδένιου
του μουρό του ουμουρφούλ’
τσακμακόπετρα μ’ αγκίδες
α μας βαλ’ μες στου τσερβούλ’.
«Είνι δύσκουλους ου δρόμους
μι αψχάρες κι αντριβόλ’»
τν έμαθε μπερντέμ τ’ γκουβέντα
που τζαμπνίζνε οι δγιαβόλ’.
Καλουμάνα εχ’ τν Ιβρώπα
κι μπαμπάδες με τν αράδα
όμους μπάσταρδου δε νέναι
φους θα σωσ’ πάλε τν Ιλλάδα.
Ιλλαδάραμ’ δουξαζμένημ’
Ιλλαδάρα π’ δε μπεθαίν’
στ’ Άδουνη τ’ αρχίδ κριμάσκες
για του ιβρώ του ντερντεμέν’.
Σοσαλιστο-φασιστούδγια
διξιούρες τ’ μπακλαβά
Δμουκρατίγια μας εν πτάνα
σκων’ το μπας κιντί νταβά.
Άμα εν για «ιδιώδη»
ούλοι ας γινούμ κουλμπάνια
ζορ ζορνά μον να μας σώσνε
γοι κηφήναρ κι τ’ αλμπάνια.
Κι ιθνική κι σουτηρίγια
κι ουμουψυχιά κι ινότ
του πουτί ως να κατσ’ τς Μαρίγιας
πα στα τρίγια τ’ Παναγιώτ.
Ζντγιανουέλλην’ ζντγιανουκόμματ
μι του ζήτου στα πανιά
χουρουπδήξτε κι τραγδήστε
σκίζα ως έχ’τε πα στ’ γκανιά.
Λεξιλόγιο
Φρανγκενστάν’ς: Ο Φρανκενστάιν.
Λεχδέλ’: Το νεογέννητο.
Κακαβάν’: Το κακοτερένιο, το άσχημο.
Χουρκό: Το μωρό, το παιδί.
Μπερντέμ: Αμέσως.
Τσερβούλ': Το γουρνοτσάρουχο.
Φους: Αφού.
Αψχάρες κι αντριβόλ’: Αγκάθια.
Ντερντεμένς: Ο κακορίζικος, ο γινατσής.
Κουλμπάνι: Το προσφερόμενο ως θυσία, το πεσκέσι στον άγιο.
Σκίζα: Μούχλιο ψωμί κομμένο σε φέτες και ξεραμένο στον ήλιο.
Κανιά: Η κρεμαστή τάβλα που φύλαγαν τα ψωμιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου