Ο πάγκος και το παγκάρ

ΕΥΘΥΜΟΓΡΑΦΗΜΑ

Γράφει ο Σταύρος Τραγάρας

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Πάγκαλος δήλωσε ότι το ΠΑΣΟΚ είναι σαν τον Ολυμπιακό γιατί έχει δυνατό πάγκο, εννοώντας ότι το κόμμα του έχει πληθώρα ικανών στελεχών. Αυτή η λεκτική ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής προκαλεί ρίγη ενθουσιασμού στους ποδοσφαιρόφιλους, εννοείται και στους Λημνιούς, γι’ αυτό θα μου επιτρέψετε να μιλήσω κι εγώ ποδοσφαιρικά, τώρα μάλιστα, που ο Ηρακλής Ατσικής πήρε το πρωτάθλημα Λέσβου.
Οι αντίπαλοι βάζελοι μπορούν να πουν βέβαια «Ολυμπίκ ντε κουρελέ», αλλά για το μόνο που στενοχωριούνται πραγματικά είναι ότι «ακρίβνε η βαζελίν’». Το μυαλό του κ. αντιπροέδρου μπορεί να πήγε στον πάγκο, λόγω της συχνότητας που η κυβέρνηση μας λέει: «Πέρνα από τον πάγκο». Το πέρασμα από τον πάγκο συνειρμικά συνδέεται με την πληρωμή, όμως στα Λημνιακά έχει κι άλλη έννοια όπως λέει το δημώδες άσμα: «Πισ’ απ’ το μπάγκο σ’ έχασα / κι νόμζα π’ καν’ς παζάρια / ώστουπ απάξπα βίγελ’σα / σκωμένα σ’ τα ποδάργια».
Η κυβέρνηση με το αναμορφωτικό πλην σοσιαλιστικό σχέδιο, που έχει εκπονήσει, διατυμπανίζει το «κάθε κατεργάρς στο μπάγκο τ’», αλλά οι θεατές φίλαθλοι βλέπουν την παράγκα, που μαγειρεύονται τα…αποτελέσματα. Οι πιο αδύνατοι φοβούνται ότι «θα τς πάρνε κι τα σωβρακάκια», ενώ οι πιο ισχυροί λένε «θα με καμς τα τρίγια, δυο». Το παιχνίδι ξεκίνησε ως «ματς σούπα», όσο πάει όμως αποκτά ενδιαφέρον και μετετρέπεται σε «ματς τσόντα», με την τρόικα σε ρόλο «διατητή χειρούργου» που «σφαζ με το μπαμπάκ’». Η ομάδα πάντως «δε ντραβά», «η φανέλα βαριά», οι παίχτες «παιχτούδια κι παντά».
Παρ’ όλο που το σύστημα είναι «μπακότερμα» και «ή η μπάλα ή ο παιχτ’ς», η ομάδα «πλει τ’ μπάλα» και «τρωγ’ γκολ απ’ το πούπετα». Ένας καλός παίχτης – υπουργός κανονικά πρέπει να «έναι παιχτούρα» , «να κρυβ τ’ μπάλα», «να τ’ χαδεύ’», «να τ’ γκολλά στο κορδόν’», «να σε παίρεν’ το πορτοφόλ’». Οι παίχτες της κυβερνητικής ομάδας κάνουν μόνο το τελευταίο. Θα μου πείτε «άλλο το παιχτρόν’, άλλο το κλεφτρόν’». Το πρωτάθλημα φαίνεται «μαγ’μούν’», «στμένο», και «τς αλεπούς μασκαράς». Η αντίπαλη ομάδα το πάει κι αυτή «από γιόμα σε γιόμα» κι από «γκέλα σε κουτούπα», με σύστημα «βάλε σφάλτσο, βγαλ αράουτ». Έχει μπερδέψει τις «αλλαξομπαλιές με τς αλλαξοκωλιές». Ο ένας θα «τς περάσ’ ουλ’ απ’ τον πάγκο», ο άλλος θα «ξαφρίσ’ κι το παγκάρ». Μερικοί φανατικοί οπαδοί για να ενισχύσουν φωνάζουν απελπισμένα «έμπαινε Γιούτσο» , αλλά εις μάτην γιατί εδώ ισχύει το «μπέρδεψε το Γιούτσο με τον …τσούτσο».
Ως εκ τούτου έχω αμφιβολίες για το αν το Πασόκ είναι ο Ολυμπιακός ή η Νέα Δημοκρατία ο Παναθηναϊκός, πιο πολύ μου πάει αυτό που λέει το λαϊκό λημνιακό άσμα: «Η Πασόκα εν Κηρνίδα / κι η Νουδούλα εν Σεργίτσ’ / κι αντίς να παίζνε μπάλα / ουλ’μερίς ξύν.νε το μνι τς».
Αγαπητοί αναγνώστες ευτυχείτε. Τώρα ακούω ότι στις πλατείες της χώρας πολλοί…φίλαθλοι διαμαρτύρονται και φωνάζουν μετά συγχωρήσεως: «Μπενάλτ βρε μαλάκα», αλλά αυτοί είναι μάλλον χουλιγκάνοι.