Η βίζιτα τ’ πορδυπουργού στ’ Λήμνο (Νο 3)

ΕΥΘΥΜΟΓΡΑΦΗΜΑ



Η βίζιτα τ’ πορδυπουργού στ’ Λήμνο (Νο 3)

Γράφει ο Σταύρος Τραγάρας

Προς άρσιν παρεξηγήσεως από την αρχή δηλώνω ότι λέγοντας τον πρωθυπουργό, «πορδυπουργό», δεν εννοώ ότι είναι αυτό που λέμε στη Λήμνο «πορδιάς», τουτέστιν κλανιάρης ή φοβιτσιάρης. Απλώς έτσι προφέρουν οι παλιοί Λημνιοί τη λέξη «πρωθυπουργός». Την άκουσα για πρώτη φορά από το συχωρεμένο Αλέκο Ραμαντάνη από το Προπούλι, και μετά από πολλούς άλλους. Ένα πρωθυπουργό δεν τον αποκαλείς ποτέ, πορδιά, αλλά ούτε και πορδαλή, πορδίλο, πορδοάρωμα, πορδαλ’μένο, πορδοκλανιά, πορδοχεζά, πορδοκούραδο, πορδοβρωμίλο, πορδοποφσκά, πορδοσκάτλαρο, πορδαστεν’ζμένο, πορδωμένο, πορδομανίταρο, πορδαλ’φή, πορδοκάνουλα, πορδοκούμαρο και άλλα κοσμητικά, που συνηθίζουν να λένε αυτοί οι άθλιοι Λημνιοί, σα δεν ντρέπονται.
Κατά την πρόσφατη επίσκεψη του κ. πρωθυπουργού στη Λήμνο, όπως έγινε και στους προηγούμενους, κ. Καραμανλή και κ. Σημίτη, σύσσωμος ο Λημνιακός λαός κατέβηκε στους δρόμους για το καλωσόρισμα, προσδοκώντας και κάποια οφέλη. «Το μαθμένο να μη ντον πεις ούτε γλιαρ, ούτε ζντγιάνο». Ο κ. πρωθυπουργός είχε χαμηλό προφίλ και τα οφέλη, παρ’ όλο που ήταν πενιχρά, για να μην πούμε αέρας κοπανιστός, λόγω της οικονομικής κατάρρευσης, κινήθηκαν σε διάφορους άξονες (!!!!) και είχαν μεγάλη ποικιλία. Αυτή η ποικιλία διαβαθμίζεται, π.χ. πόρδος ποφούσκα, πόρδος νιαγδιστός, ζγομλός, ποσφνιστός, βαθρακός, θυμνιατόπορδος, παραπονεμένος, καπιν’στός, αθεν’στός, μόσκος, ξαγερσκός, ξατμιστός, ξεθμαζμένος, χοχλαστός, ανευερστός, πεσφιγκμένος, σαματευτός, τσκνιστός, μπάχαρος, φλόμος.
Ο κ Καραμανλής, είχε άλλο αέρα, σαν αυτοκράτορας, τα αποτελέσματα βέβαια ήταν πάλι αέρας συν λίγα στερεά, αυτά που κοινώς λέγονται με το συμπάθειο «σκατά». Για λόγους πολιτικής ονοματολογίας και ταξινόμησης, το αεριώδες όφελος της επίσκεψης του κ. Καραμανλή, θα μπορούσε να ονομασθεί πόρδος κλάσμαρος, πόρδος αμπολαρστός, αντεροπόρδαρος, αντεροπτάκαρος, αντεροκλιάκαρος, πτακωτός, πτακοκούλ’καρος, αψόπορδος, βογ’στός, βουρδώνας, βροντχτός, γαδαρόπορδος, καργαρστός, κλανοσκάτλαρος, κορναρστός, μλαρίσος, παφλαστός, πορδομπόμπας, φσούκλαρος.
Η επίσκεψη του κ. Σημίτη είχε τα αυτά αέρια αποτελέσματα, αλλά ο κ. Σημίτης ως καθηγητής είχε άλλο στυλ, πιο ευγενές. Από πορδικής απόψεως, θα μπορούσαν να λεχθούν ως πόρδος πορδέλ’, πορδί, πορδούλ’, κλασί, κλασίδ, κλασέλ’, κλασούδ, ντροπγιάρς, βασιλ’κόπορδος, γεροπφσκαρίδ, θγειαφστός, βρωπαϊκός, μελεφοκλανίδ, μπανταντοπόρδ, κλανομαρίγια, κλανοκανάτα, κλανομπενέτα, μσόπορδος, ξπαζμένος, ροπαν’δέλα, καυκιζμένος.
Τέλος πάντων, τώρα είναι περίοδος φτωχών αγελάδων, μετά το φαγοπότι δεκαετιών. «Ανεσκουσά στν ανεσκουσά / μπιτίσαν ούλα τα κρασά / τσιριάσαν τα βαρέλια / και σπάσαν τα φλασκιά / μας πόμνε να κναρίζεται / η κατ η συρμαγιά».
Όσοι έφαγαν έφαγαν. Είτε τα φάγαμε μαζί όπως λέει ο κ. Πάγκαλος, είτε τα φάγατε μαζί, είτε τα φάγανε μαζί, είτε τα φάγανε χώρια. Όπως λένε και στη Λήμνο, «Τόφαγες τόχεσες». Γεγονός είναι ότι για επιδόρπιο έχει «λιόκαυτ’ μελεμενιά», καθότι «Όταν τνάζαν την αχλάδα / όσεν’ λάχαν τόσεν’ φάγαν / κι αν πεις για όσεν’ λείπαν / ακούσαν οτ’ κι αν τους είπαν».
Αγαπητοί αναγνώστες αεριοευτυχείτε. Δώστε αέρα στην καρδιά σας και αν θέλετε και στον ποπό σας. Για να ξεθυμάνετε.