ΕΚΛΟΥΓΟΥΑΠΟΥΛΟΥΓΙΣΤΙΚΗ

ΕΥΘΥΜΟΓΡΑΦΗΜΑ

 Γράφει ο Σταύρος Τραγάρας

 Συνέντευξη του Λημνιού πολιτικού αναλυτή κυρίου Μενελή Λεμπέσαρου (Μ.Λ.), στον ανταποκριτή μας Γιώργαρο Πουρπουργιανό (Γ.Π.), για τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών.

Γ.Π: Κυρ Μενέλο, πώς είδες τα απουτελέσματα των εκλογών;

Μ.Λ.: Με τα μάτια μ’ τα είδα κι τα είδα πουλύ όμουρφα κι πρέπουντα.

Γ.Π.: Πώς σε φαίνεται ο Σαμαράς; Έναι καλός για πρωθυπουργός;

Μ.Λ.: Αψλό παιδί, θεουρητικό έναι, κι άμα ικπιδεύνταν από μκρος για σαμαράς κουντά στου σχουρεμένου του Ν’κόλα του Κιουρουνάκ’ απ’ τν Ατσκή, θα νήνταν ταμάμ. Για πορδυπουργός θα σε γελάσου. Όμους θα νήνταν οτ’ πρεπ για τσιρκουλάνους, γιατί κι καλές κωλοτούμπες κάμεν’ κι έφκιαξε πουλύ όμουρφου μπουλούκ’ π’ του λένε κιντρουδιξιά παράταξ. Έχου στου μλιανόμ’ ένα ντελάλ’ σα ντο σχωρεμένο το Μπαντελή το Φούντο π’ να ντιλαλίζ έτσενάς: «Απόψε θα παιξ θέατρου στ’ Μαστρουβασίλ’ του γκαφενέ. Ήρτε στου χουργιό μας του ουνουμαστό μπουλούκ’ τ’ μπουλουξή Αντών’ τ’ Προυμαζώχτ με τς μπλιο ναμστοί μπεχλεβάν’δες κι ηθουπιοί. Του έργου ουνουμάζεται, ου κλεφτ’ς, ου φουνιάς, κι ου γιος τ’ σκουτουμένου. Οτ μπλιο κινούργιου εχ’ βγαλ’ η καλλιτεχνίγια κι γη χουρευτανίγια. Πρωτ κι καλύτερ η ντιζέζα κι μουρφόγ’ναικα Ντουρούδα Καμήλουβα  σε απουκαλυπτικές μπόζες που θα κιφλεντίσνε του γκάθε πκραμένου. Ου μουγάλους μπαλουκλώτσαρους Ανατουλάκ’ς ου λέκτουρας στου καλύτερου νούμερου ρητουρείας κι απαγγιλίας. Οι ηθουπιοί Πλευρουβελόπουλους, Μπουμπούκους, Μαυρουβουρίδης σε ένα νούμερου που ικτελείται μόνε με του δεξί χερ, θα σας αφήκνε άφουν’ κι άλαλ’ κι κουμάτ γραντ’ζμέν’. Τραγούδγια, φουτγιές, κουλουτούμπες, κουμένα κιφάλια, ου γύρους του θανάτου κι ου γύρους τ’ κυρ Βασίλ’ τ’ σουβλατζή, σκηνές απού Φρειδερίκ’ κι βασιλέα, ως τν ιπανάστασ’ τς εικουστής πρωτ’ς τ’ Γιώργαρ κι ιβρουπαϊκοί χουροί με μπόλκες αλλά κι τσάμκα. Στου τέλους ρίχνεται ζουντανός στου γκακανό ένας Πακιστανός. Του μπουλούκ’ θα διαθέσ’ κι μπόλ’κου άχερου για τα ζουντανά π’ θα έρτνε».

Γ.Π.: Πού τα θμήθκες ούλα τούτα; Το Βενιζέλου πώς τον είδες;

Μ.Λ.: Τουν είδα μσο γιατί δε χώργιεν στ’ βλεψάμ’, αλλά καλός έναι, πουλυμίλ’ς κι μπαμπαλιάρς. Μόνε δεκεί στου Πασόκ τ’ μπάθαν σα ντο ψευτ το τζοπάν’ που φώναζε λύκος κάθε τόσο για να πειράζ τς χουργιανοί. Ώστουπ ήρτε ου λύκους αλλά δε ντον πίστευε μπλια κανές. Καλός ου Βενιζέλαρους αλλά ούλες τς πρεζόλες τς τρωγ’ ου ίδιους.

Γ.Π.: Μουγάλ’ άνουδου είχε ου ΣΥΡΖΑΣ, αλλά δε βγήκε πρώτους. Τι λες για τούτου;

Μ.Λ.: Εμ νιο πιδί έναι το Τσιπραλεξούδ, γι’ αυτό εχ’ τόσεν’ άνουδους κι σκουμάρα μετά συγχουρήσιους. Οτ’ μπόργεν όμως έκαμνε για να τον πεσ’, κάθα μέρα τ’ μπάλευε τ’ γκατάστασ’ κι με τα δυο χέρια. Δεν ήθελε να βγει πρώτου του μανέριμ. Σεις ατού, σων’ κι καλά. Ντιπ αγροίκ’σταρ είστε μαθέ; Σας φούμαιρνε κι σεις χαμπάρ γιοκ. Σας λιμάρζεν ένα παιδέλ’ κι ούλους ου σιν’σιλές απ’ τς σκλαρκάδες κι τς μαλέτσ’ με του βουρλίδ. Μπρουσπαθούσεν κάθα μέρα του πιδέλ’ να σας αλεκουντίσ’, έβαζε τα δυνατάτ να σας καμ να του σκαθείτε, σεις νούκου. Τι νουμίστε πως έναι κανουνικός κουμούναρους, που μπουρεί όπουτε θελ’ να ρίχεν’ τα πουσουστάτ’; Γοι κουκουέδες μόλις ανεβούνε κουμάτ, βάζνε τ’ Πινιό μες τ’ Λαμπρή κι κάμεν’ μια απεργία κι αμέσους τσουπ τρεχάτ πάνε στου πέντε τα εκατό. Τούτου δεν εχ’ αθρώπ π’ να ξέρνε ιπακριβώς τ’ δοσ’ τς μαλακίας που χρειγιάζεται για να πεσ’ η προυτίμησ’ τ’ κόζεμ. Γι’ αυτό σας λέγου, λεγ’μον’θείτε το μια σταλιά. Πώς αλλιώς να σας του ήλεγε. Δεν ήθελε να του ινουχλείτε. Τι θέλτε για να του νουγήστε; Να έκαμνε κι τα κακά τ’; Ιπιτέλους όμους τα κατάφερεν.

Γ.Π.: Ου κυρ Φωτ’ς;

Μ.Λ.: Ουραίους κύριους, καλός παπούς, να τουν ρίξεις δίπλα τ’ μια ντουζίνα πιδέλια να τα λεγ’ παραμύθια.

Γ.Π.: Πώς γλεπς τον Καμμένο, σαν πουλιτικό;

Μ.Λ.: Να σε πω. Για μσκαρ τον γλέπω, για μλαρ τον γλέπω, για πουλιτικό δε ντον γλέπω. Άσε που με φαίνεται ότι έχνε ξεμπουσκάρ κουμάτ τα μπουλόνια. Αλλά αρχουντάθρουπους, μπερκέτ’ς κι κουβαρντάς, οτ πρεπ για τ’ νταβέρνα.

Γ.Π.: Οι χρυσαυγουλάδες; Αντρουπή δε νέναι;

Μ.Λ.: Αντρουπή στα μούτρα σ’. Οι Χιτλεράδες έναι ουραία πιδιά, θρουφανά κι   σεβαστκά. Κουντά ιβδουμήντα χρόνια απού τότες που πέθανε ου Χίτλερς κι κειν’ ακόμα τουν πενθούνε κι φορούνε μαύρα. Δε μπορούνε να ξιπεράσνε το γκαμό τς για του Χίτλερ γι’ αυτόνο έναι ούλου θμουμένα.

Γ.Π.: Για τς κουκουέδες τι γνωμ εχ’ς;

Μ.Λ.: Τ’ γκαλύτερ. Καλά πιδιά, κι ας λένε οι κουτσουμπόλ’δες ότε τς αμουλάραν απ’ του Νταού Πεντέλ’ς. Τούτου δε νέναι σουστό. Οι μσοι ξεφύγαν απ’ του Δρουμουκαΐτειου. 

Γ.Π.: Σε φκαριστώ κυρ Μενελή.

Μ.Λ.: Η ευκαρίστησ’ θκημ κυρ Γιώρεγ’.

*** Αγαπητοί αναγνώστες κατά πως βλέπω τα πράγματα, το υλικό θα είναι ατελείωτο. Ευτυχείτε.