Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012

Ισοδύναμα μέτρα ή σκέδιο φούστα – γκιλότα

ΕΥΘΥΜΟΓΡΑΦΗΜΑ

 Γράφει ο Σταύρος Τραγάρας

 Συνεχίζουμε τον σχολιασμό της πολιτικής επικαιρότητας, με τον Λήμνιο πολιτικό επιστήμονα κυρ Μενελή Λεμπέσαρο. Στις ερωτήσεις ο ανταποκριτής μας κυρ Γιώργαρος Πουρπουργιανός.
Γιώργαρος: Κυρ Μενέλουμ καλώς ήρτες, πέρασε κι απ’ τα μντέργια μας, να πιεις κι μια γαζοζούδα σπιρταδέλα. Σήμερα θέλου να μας ξηγήγ’ς με απλές συτχιές, καμπόσες οικουνουμουπουλιτικές ουρουλουγίες π’ ακούμε τιλευταία.
Μενελής: Καλώς σε βρίσκω κυρ Γιώργαρε. Τ’ γαζόζα σα με τ’ τρατάρς θα τ’ πιω κι θα σε πω κι στν υγειά σ’.  Σ’ ακούγω.
Γιώργαρος: Τι είναι τα ισοδύναμα μέτρα που λεγ’ ότι θα βρει η κυβέρενσ’; Κινούργιο πράμα έναι;
Μενελής: Παλιό έναι. Του ανακαλύψαμ μεις οι Λημνιοί πουλύ παλιά. Αλλιώς ουνουμάζεται «τόσο απάν του μερτκό σ’, όσο ξύκ’κο έναι τ’ αλλνού» ή αλλιώς «σκέδιο φούστα - γκιλότα».
Γιώργαρος: Μας τα κάμεν’ς λιανά σε περικαλώ;
Μενελής: Να, κοβς απ’ τη μια κι μπρουσθέτ’ς στν αλλ’. Παράδειγμα: Είχε βαλ’ ένας καμιά δεκαριά αργάτες σν Ατσκή παλιά και τς έδουκε  είκουσ’ αυγά βραστά κι δυο βδουλέρες ψουμί για κουλατσό. Τον λεγ’ ου Αγουραστός ου Νταμπάκ’ς, που ήνταν φαγάς, αφεντικό τι να μας κάμνε μαθέ είκουσ’ αυγά, πέφτνε δυο στο γκαθένα. Αυτά είχα, μ’ αυτά θα πουρέψτε, τώρα άμα κάποιος δε θελ’ αυγά πάρε εσύ το μερτκό τ’, τον λεγ’ του αφεντικό. Πήρε το ντρουβά ου Αγουραστός κι παγαίνοντας για του χουράφ πόμνε σα πίσου κι κουπάν’σεν στα μστάκια ούλα τα αυγά κι τα δυο ψουμιά. Κατά τς δέκα κάτσαν να κάμνε κουλατσό, φαγί γιοκ. Ου Αγουραστός του λοιπόν είχε βρει τα ισουδύναμα μέτρα, που ήνταν το μερτκό απ’ τς αλλ’. Κατάλαβες;
Γιώργαρος: Αααααα! Κι του άλλου που είπες, του σκέδιου φούστα - γκιλότα; 
Μενελής: Ου σχουρεμένους ου Ορέστης είχε μαγαζί κατ εδώ στν Ατσκή κι πήγε μια γ’ναίκα απ’ του  Κατάλακκου να ψνισ’. Λεγ’ πόσο ας πούμε εχ’ του ύφασμα που θα πάρω να κάμω γκιλότες; Λεγ’ ου Ορέστης πέντε φράγκα παράδειγμα, ου πηχ’ς. Για φούστα, πόσο; Λεγ’ ου Ορέστης, οχτώ. Λεγ’ κειν’ οχ’ καμένε κυρ Ορέστ, ακριβά έναι, α με τα κατβάσεις λίγου. Λεγ’ κι ου Ορέστης εντάξ, α σε τα κατβάσω, άντε, τέσσερα κι εφτά. Ε, τς έδωκε τα μέτρα που ήθελε, και τς είπε πόσου έκαμνε του ένα ύφασμα και πόσου τ’ άλλου. Αφού τα σκέφτκεν μες στου μλιανό τς και κειν’ τον κάμεν’: «Τώρα μαθέ κυρ Ορέστ τι έκαμες; Μαθέ συ ανέβασες τ’ φούστα κι κατέβασες τ’ γκιλότα». Κατάλαβες κυρ Γιώρεγ’; Και τι γίνεται σαν ανεβαίν’ η φούστα κι κατβαίν’ η γκιλότα; Τι ακλουθά;
Γιώργαρος: Τι ακλουθά;
Μενελής: Ου κούκους με τ’ αυγά. Πάμε παρακάτ.
Γιώργαρος: Γιατί όμους ζουρίζεται ντόσου πουλύ ου κυβερνήτ’ς κι τα παρακυβερνητίδγια να βρούνε τούτα τα ισουδύναμα, φους μπριν τς ικλουγές ου κυβερνήτ’ς Σαμαράς ήλεγεν ότι είχε βρει δεκουχτώ δισεκατουμμύργια για ισουδύναμα μέτρα.
Μενελής: Μη με τον ξαναπείς κυβερνήτ, γιατί σε είπα ότι εδιέτς ήλεγεν ου μπαμπάζιμ τουν τζούτσλου τ’ με του ζμπάθγειου όντας ήθελε να χουζμετιάσ’ τ’ μάναμ. Πέτον κυρ Αντών’, εγώ θα καταλάβω. Άσε, μπριν τς ικλουγές ήλεγεν κι για τα δεκουχτώ πόιντς, που στα γκλέζκα θα πούνε «σημεία», ένα πράμα σα ρετσέτες, σαν κάνονες να του πούμε κι αλλιώς, που παν δεκεί, σ’ αυτάνα τα σημεία, ήθελε κι καλά να αγκμπήσ’ η πουλιτική τ’. Η γ’ναίκα μ΄που δε νουγά απού ξένες γλώσσες, άκγεν κειον του Μηταράκ’ που δις τν ώρα ήλεγεν για τα δεκουχτώ πόιντς τ’ Σαμαρά κι νόμζεν η χαζή ότι ου Σαμαράς τν εχ’ δεκαουχτώ ποντ με του ζμπάθγειου, κι ούλο με στραβόγλεπεν κι με ήλεγεν: «Πανδεκεί να αγκμπήσου κι γω, όχι μόνε η πουλιτική, αυτός μάλ’στα, δεκαουχτώ ποντ, οχ’ σα γκατ αλλ’ θεμ σχώρα με». Κατάλαβες κυρ Γιώργαρε τι πήγαμ να πάθουμ στα καλά καθούμενα;
Γιώργαρος: Και τι γίν’κεν με του ζήτμα τούτου κυρ Λεμπέσαρε; Κατάλαβε η γ’ναίκα σ’ εντέλει ότι άλλο τα πόιντς κι άλλο οι ποντ;
Μενελής: Τς το εξήγ’σα χίλιες βολές. Αλλά με είπεν: «Άκσε να σε πω Μενελή, δε ξέρου τι με λες, αλλά άμα δε γκαμς του κουλάγισ’, να παρς τίπουτας αβιταμίνες ή γιαγλουφάγια να δυναμώγ’ς κουμάτ κι να κερδαίγ’ς δυο τρεις ποντ τουλάχιστον, εγώ θα βρω ισουδύναμα μέτρα σε ποντ απ’ αλλού. Έξάλλου γω ακούγω που δις τν ώρα η τηλεόρασ’ λεγ’ για τούτεν’ τη ρμάδα τν επιμήκυνσ’».
Γιώργαρος: Ωχ μανάμ. Τι έπαθες κακουμοίρ κυρ Μενελή. Πουλύ σουβαρό πράμα τούτα τα ισουδύναμα μέτρα. Ας έναι δα. Σ’ ευκαριστούμε πουλύ για σήμερα.
Μενελής: Περικαλώ. Τ’ γαζόζα ακόμα τ’ μπαντέχω. Τι γίν’κεν, δε σε φέραν σήμερα γαζόζες οι δμάρδες τα Κουκληθρέλια; Γω πάντουτες στ’ διάθεση σ’.

***Αγαπητοί αναγνώστες ευτυχείτε, πλην με μέτρο και ισοδυνάμως.


Δεν υπάρχουν σχόλια: