Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

Φαγιά και μαγειρέματα (Μέρος τέταρτο)

ΕΥΘΥΜΟΓΡΑΦΗΜΑ

Γράφει ο Σταύρος Τραγάρας

Φαγιά και μαγειρέματα (Μέρος τέταρτο)



(Λημνιό μγγρόχελο απ' το Γομάτ')

Συνεχίζουμε και σήμερα με θαλασσινές λημνιακές γεύσεις. Πρωτοπόροι κι εμείς στο νέο πνεύμα που διαπερνά πλέον την Ελλάδα, δηλαδή το τηλεοπτικό μαγείρεμα όπου σταθείς κι όπου βρεθείς, που πάει μαζί με το τηλεοπτικό φαγουριό και το χοροπηδητό, προτείνουμε αγνές φυσικές γεύσεις. Για ενίσχυση και της γευστικής απόλαυσης, αλλά και της επιχειρηματικότητας, κάτι που συμβαδίζει απολύτως με την κουλτούρα της εθνικής – σοσιαλιστικής κυβέρνησής μας και κυρίως του αναμορφωτού της κοινωνίας, σεβαστού κ. αντιπροέδρου. Οι Έλληνες πρέπει να πάψουν να είναι κοπρίτες και ζώα και να αρθούν στο ύψος των νεοευρωπαϊκών περιστάσεων και στη θέση που τους αρμόζει, στη νέα τάξη πραγμάτων, ως σεφ και γκαρσόνια.
Μια εξωτική γεύση, άγνωστη παντελώς, είναι τα θαλασσινά αγγούρια, γνωστά και ως γιαλόψωλες, τα οποία θεωρούνται σπουδαίες γεύσεις στην Ασία. Φαντασθείτε πιάτο «Αγιαρμολαδίτκος γιαλόψωλας οφτός σε φέτες». Ως εξωτική γεύση θα μπορούσε να αναδειχθεί η «λημνιά κολ’φάδα». «Κολ’φαδοκεφτέδες Φαρακλού» ή «κολ’φαδοτσγαρίδες Παλιοπολ’νές» είναι τα προτεινόμενα πιάτα.
Ως γαρνιτούρα μπορούμε να βάλουμε είτε τον αφροδισιακό απείραθο, είτε τον καταπραϋντικό αγούδουρα, αναλόγως την περίσταση. «Αγούδουρας κι απείραθος / με βάλανε μες στ’ μεσ’ / μ’ απείραθο δεν μαγ’ναντίζ’ / μ’ αγούδουρα θα πεσ’». «Μπεμπέτσα και κοχλιδέλια» αποτελούν νέες προτάσεις, ιδίως σε συνδυασμό με «καυτερό ροπαν’δογούλ’» και «Πουρπουργιανή τρυφλίδα». Άλλο έδεσμα άκρως γευστικό αλλά και αφροδισιακό είναι οι αγ’βάδες, οι οποίες αφθονούν στη Λήμνο, όπως λέει και το λαϊκό άσμα: «Αρχιδέλες αγ’βαδέρες / να γεμόσομ τρεις πιατέρες».


(Ψωλοσωλ'νόβεργιες Κουταλιανές, με κομμάτια Αγιαρμολαδίτκο γιαλόψωλα και γαρνιτούρα βαλάνες Πορτιανάτκες στο δερμόν')

Γεύσεις όπως η λημνιά ζμίρνα, ο ζμπρίλος, ο κολιός, ο λούτσος, η λαπίνα και ιδίως το μουγγρί πρέπει να είναι περιζήτητες. Μπορούν να συνδυαστούν με μια καμπάνια και για ερωτικό τουρισμό, για τους συνειρμούς που εκλύουν. Το πιο κάτω τραγουδάκι, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως σλόγκαν: «Αχ Αργύρ’ μωρέ Αργύρ’ / πού θα πας στο παναγύρ’ / ποχ’ς καρτσούνες σα μπετσά / και παπούτσες σα χαβιές / που εχ’ς τρύπιο το βρακί. / Αχ Αργύρ’ μωρέ Αργύρ’ / βάστα τεν’ να μη σε γυρ’ / κάλλιο τσίτσαρος να πας / και να τρέξνε οι κυρές / για να δγιούνε το μουγγρί / που θα παιζ’ και θ’ ανεμίζ’». Άλλο σλόγκαν που ταιριάζει απόλυτα και με την απασχόληση που επιφυλάσσουν στη νεολαία μας είναι το ακόλουθο: «Ζμιρνολαπίνα μ’ θροφανή / γυλ’κά σε μπεγλερίζω / δεν έχω ανάγκ’ από καμιά / να ντύνω να ταγίζω».
Οι λημνιοί αχινοί που οι συμπατριώτες μας συχνά τους παρομοιάζουν με το…αιδοίο, και λόγω γευστικής πανδαισίας και λόγω…εμφάνισης, είναι παλαιόθεν ξακουστοί, όπως λένε και φράσεις: «πτι καρκαχ’νός», «πτι οβρεγιός αχ’νός», «οβρεγιοπούτα», κλπ. Ή όπως λέει το παρακάτω τραγουδάκι: «Το μαίχομαι το τσάπισμα / τ’ αλών’ζμα και το θέρος / τ’ αγκάθγια και τα βρέτσελα / σα να τα έρξε ο θεός / ούλα σε ένα μέρος. / Γω θέλω ούλο να κολ’μπώ / σα πισ’ στον Αγιαρμόλα / βουτγιές να κάμνω στον αχ’νό σ’ / πόναι σαν αγκαθγιώνα».
Αγαπητοί αναγνώστες αχ’νοβτήξτε, μπεμπετσορφήξτε, λουτσοαδράξτε, πεταλ’δογλύψτε, κι ούλα θα πάνε καλά.

4 σχόλια:

Aνεμόεσσα είπε...

Φύγαμε !! για να αχ'νοβτήξουμ ,μπεμπετσορφήξουμ
να δράξουμε λούτσους και να πεταλ'δογλύψουμ.

Ιωάννης Ψάρρας είπε...

Καλημέρα Σταύρο, στείλε μου τη διευθυνσή σου, στο
ioannisps@gmail.com

Ανώνυμος είπε...

«πτι οβρεγιός αχ’νός»
Ο οβρεγιός αχ’νος ήταν πάντα σφριγηλός, ανατριχιασμένος ,με τεντωμένα επιθετικά κεντρίδια, μαυροκοκινωπός, έτοιμος να σε φορτώσει με πολλά βόλτ στο άγγιγμά του…
Η βαθειά ποιητική αίσθηση , των παρεπηδημούντων στις ακρογιαλιές ελπίζοντας στις πρωτείνες του αρμυρού νερού (ρεμπέτ ασκέρ) και πρό εποχής του σερβιρίσματος στις οθόνες της ολόγυμνης Αιδούς με τα βαθειά κρυμμένα μυστικά της , μπόρεσε να φαντα(σια)στεί τον προαιώνιο Πόθο και να τον στολίσει με τα «χαιδευτικά και τρυφερά» λόγια της εποχής…
«πτι οβρεγιός αχ’νός»
Κι ακόμα πιο «τρυφερό» το ερώτημα των φίλων στον άρτι επιστρέψαντα από το πρώτο ραντεβού:
-Τον έπιασες τον αχνιό… ;
Δεν λέω, καλό και το σύμβολο «μήλο» με τα κοκτσούδια’τ, αλλά θυμίζει την αποτριχωμένη εποχή μας…
Ο « αχνιός» δεν παίζεται με τίποτα…
Δ.Γ (Κάσπακας)

Σταύρος Τραγάρας είπε...

Ευθύμη, τώρα κατάλαβα ποιος είσαι. Ευχαριστώ και για τα προηγούμενα. Χαιρετισμούς στη Μαρία. Είσαι λεπτή ψυχή.

Γιάννη, η διεύθυνσή μου είναι: Νικηταρά 21-23. Νέα Φιλαδέλφεια. 14342. Και ευχαριστώ για όλα.

Δημήτρη, επιτέλους. Κι έλεγα και γω, ποιος να είναι ο εκλεκτός συμπατριώτης!!!